ΑΤΛΑΣ ΝΕΟΣ ΜΕ ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ

Ο Άτλας στην

Αρχαία Ελληνική μυθολογία είναι Τιτάνας, ο οποίος με την Τιτανομαχία τιμωρήθηκε να κρατάει τον ουρανό για πάντα. Ήταν ένας από τους δώδεκα βασιλιάδες της μυθικής νήσου Ατλαντίδας, γιος του Ποσειδώνα και της Κλειτούς. Παιδιά του ήταν οι Εσπερίδες, ο Έσπερος, ο Αύσων, η Καλυψώ, η Διώνη και οι Υάδες. Ο Άτλαντας κατά την Τιτανομαχία υπήρξε αρχηγός των Τιτανιδών (υιών των Τιτάνων), μάλιστα ο δυνατότερος και ο πλέον επιδέξιος. Ο Δίας όμως μετά τη νίκη του, τον τιμώρησε για πάντα, υποχρεώνοντάς τον να φέρει στους ώμους του τον Ουράνιο θόλο. Η οροσειρά του Άτλαντα στην Αφρική και ο Ατλαντικός ωκεανός έχουν πάρει το όνομά τους από αυτόν. Εκεί τον βρήκε ο Ηρακλής, όταν τον «πρόσταξε» ο Ευρυσθέας να φέρει τα μήλα των Εσπερίδων, τα οποία, κατά συμβουλή του Προμηθέα, δεν ήθελε να πάρει ο ίδιος από τον κήπο των Εσπερίδων κι αντικατέστησε τον Άτλαντα στα βαριά καθήκοντά του για όσο εκείνος θα έλειπε. Όταν όμως ο Άτλας επέστρεψε, δεν ήθελε να κρατήσει πλέον τον ουράνιο θόλο. Τότε, ο Ηρακλής προσποιούμενος πως χρειάζεται βοήθεια για να τον κρατήσει σταθερότερα, εξαπάτησε τον Άτλαντα, αφήνοντάς του όλο το βάρος κι έτσι εκείνος εξακολούθησε την τιμωρία του.