ΕΣΤΙΑ

Κατά την ελληνική

Μυθολογία, η Εστία είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία που λάμβανε χώρα σε μια οικία και δεν είχε δημόσια λατρεία. Το όνομά της σημαίνει «οίκος και εστία»: το σπίτι και τους ενοίκους του και συμβολίζει τη συμμαχία μεταξύ των αποικιών και των μητέρων-πόλεών τους. Η Εστία είναι η μεγαλύτερη κόρη της Ρέας και του Κρόνου, αδελφή του Δία, της Ήρας, του Άδη του Ποσειδώνα και της Δήμητρας. Αρχικώς, εντασσόταν στους ολύμπιους θεούς, αλλά, αργότερα, προσέφερε τον θρόνο στον Διόνυσο προκειμένου να λήξουν οι αψιμαχίες και έριδες μεταξύ τους. Έπειτα, φρόντιζε την ιερή φλόγα στον Όλυμπο, και δεν έφευγε ποτέ. Οι βωμοί της περιλάμβαναν κάθε οικογενειακή εστία. Αμέσως μετά τη γέννησή τους, ο Κρόνος κατάπιε την Εστία και τα αδέλφια της, πλην του Δία, που αργότερα, τους διέσωσε, οδηγώντας τους σε πόλεμο εναντίον του Κρόνου και των άλλων Τιτάνων. Ορκίστηκε να παραμείνει για πάντα παρθένα, αρνούμενη τα καλέσματα του αδελφού της Ποσειδώνα και του Απόλλωνα. Η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμις ήταν οι μόνες Θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη, που είχε υποτάξει, θεούς και ανθρώπους.